Vandaag 76 jaar geleden, op 14 augustus 1941, werd de Amerikaanse zanger-songwriter-gitarist David Crosby geboren in Los Angeles, als David Van Cortlandt Crosby.

Hij is de oudste zoon van cameraman Floyd Delafield Crosby en Aliph Van Cortland Whitehead (uit de sinds de zeventiende eeuw in Amerika bekende politieke Van Cortlandt-familie, van Nederlandse afkomst dus), die in 1940 met elkaar trouwden. Zijn vader won in 1931 al een Oscar voor zijn camerawerk voor de film Tabu: A Story Of The South Seas. In zijn jeugd voelde David zich nogal ondergewaardeerd door zijn ouders, met name zijn vader had daar veel invloed op. Met zijn jongere broer Ethan vormde hij op de highschool al een folkduo, onder de naam Ethan & David. Ze speelden in diverse koffiehuizen in Santa Barbara, tot ongenoegen van hun vader.

David ging na een ongemakkelijke jeugd een blauwe maandag studeren aan een theateropleiding om zijn vader een plezier te doen, maar dat liep op niets uit. In 1960 vertrok hij naar New York waar hij gitaar ging spelen in een bluesband en daarmee regelmatig optrad. In 1963 begon hij daar samen met Ethan en enkele anderen de band The Balladeers. Eind 1963 nam hij onder leiding van Fred Neil een aantal liedjes op. Korte tijd later ging hij weer terug naar L.A., om daar met Jim Dickson opnieuw een paar songs op te nemen.

The Byrds
In L.A. bezocht hij een optreden van zanger-gitarist-songwriter Jim McGuinn (die zich enkele jaren later Roger McGuinn liet noemen) en al snel raakten ze aan de praat en bevriend. Samen met Gene Clark, ook zanger-gitarist en songwriter, begonnen ze een folkband, The Jet Set genoemd. David speelde hierin basgitaar, omdat zowel Jim als Gene al gitaar speelden. Toen Chris Hillman zich een tijdje later bij de drie muzikanten voegde, ging hij bassen en David nam de gitaar weer ter hand, zodat Gene Clark van zijn taak als slaggitarist ontheven werd. Demo’s die Jim Dickson (die overigens de manager van Bob Dylan was) met het viertal opnam leverden een platencontract op bij Elektra Records. De baas van deze maatschappij vond de bandnaam niets en doopte deze om tot The Beefeaters. In augustus 1964 werd de band (waar inmiddels drummer Michael Clarke aan was toegevoegd) omgedoopt tot The Byrds (met de naam expres verkeerd gespeld, zoals The Beatles dat ook hadden gedaan).

Dickson kwam met een proefpersing van Bob Dylans compositie Mr. Tambourine Man aanzetten die de mannen inspireerde om daar een eigen versie van te maken. McGuinn bespeelde zijn twaalfsnarige Rickenbacker gitaar, die de The Byrds zijn volstrekt eigen ‘jingle-jangle’-geluid gaf. Omdat alleen Jim studio-ervaring had, werden de eerste platen van de band vooral door sessiemuzikanten ingespeeld. Het repertoire bestond voor het grootste deel uit covers, aangevuld met wat eigen werk. De meeste eigen songs van de band werden geschreven door Gene Clark, maar omdat hij in 1966 de band verliet, kwam het songschrijven op de anderen neer. Dit leidde tot veel frictie onder de mannen, mede omdat McGuinn zich eerst als bandleider manifesteerde en later deed Crosby dat. Uiteindelijk leidde dit tot het ontslag van Crosby als lid van The Byrds, in oktober 1967.

CSN(Y)
In 1968 richtte Crosby, samen met zanger-gitarist Graham Nash (van de Engelse hitgroep The Hollies) en gitarist-zanger-songwriter Stephen Stills (net uit Buffalo Springfield gestapt) het trio Crosby Stills & Nash op. CSN werd vooral bekend door de prachtige harmonieën van hun zangstemmen. Toen later de Canadese zanger-gitarist-songwriter Neil Young zich bij de mannen voegde, was Crosby Stills Nash & Young ontstaan. Zowel als CSN als CSNY kenmerkten zich naast de eerder genoemde samenzang ook door de eigen sound van de afzonderlijke bandleden. Live lieten de mannen zich begeleiden door topmusici, wat ook op hun albums het geval was. In de  loop van de tijd was het dan weer CSN en een tijd later weer CSNY. In perioden dat ze niet met z’n drieën of vieren samenwerkten gingen Crosby en Nash samen de studio in om duo-platen op te nemen èn om met z’n tweeën te toeren. Ook werkten ze regelmatig mee aan plaatopnamen van collega-muzikanten, voornamelijk als achtergrondzangers. Ook maakten ze diverse soloplaten. Crosby vormde in 1996 CPR met sessiegitarist Jeff Pevar en Crosby’s zoon, pianist James Raymond. Beide spelen sindsdien ook in Crosby’s band en bij CSN.

Zoals bekend maakte Nash vorig jaar in een interview met Lust For Life bekend dat hij nóóit meer met Crosby wil samenwerken, nadat ze flink ruzie hadden gehad. Crosby is ook al jaren bekend als grootverbruiker van drugs en alcohol, wat hem ook al enkele keren een gevangenisstraf opleverde. Ook qua gezondheid was het lang niet altijd goed met hem. Daarnaast heeft hij al sinds zijn jeugd een nogal opvliegerig karakter, wat hem dus vaak in problemen bracht.

Over ruim een maand, eind september, komt Crosby’s nieuwste soloplaat uit, Sky Trails getiteld. Vanaf november dit jaar gaat hij onder de naam David Crosby & Friends uitgebreid toeren door de VS. Kortom: we zijn nog lang niet van David Crosby af!