Underøath maakt een overrompelende comeback op “Erase Me”
Het laatste muzikale staaltje van Underøath stamt uit 2012. Na Ø (Disambiguation) stopte de band er in 2013 mee. De break-up was van korte duur, want in de zomer van 2015 kondigde de band zijn wedergeboorte aan. Underøath ging weer op tour en nam daarna ruim de tijd zichzelf opnieuw uit te vinden. De mannen gaan niet langer door het leven als een christelijke band. Na vijf jaar, vier maanden en 29 dagen maken we kennis met een uit de as herrezen Underøath op “Erase Me“.
Tijd om bij te komen van al dat geweld krijg je niet, want “On My Teeth” dient zich aan. Het nummer opent met knetterende, opgefokte drums. In combinatie met de agressieve zanglijnen waan je je weer even in 2008. De band neemt in het refrein wat tempo terug om op adem te komen. De balans is simpelweg magistraal. Na de bridge gooit Underøath een ander ritme door zijn moddervette refrein heen, waardoor de track een briljante afwisseling krijgt. Als je na deze track nog steeds geen zin hebt om jezelf de pit in te smijten, doe je iets duidelijk niet goed. Hoogtepuntje dit!
Hoe dit album zich lijkt te ontwikkelen lijkt bijna te mooi om waar te zijn. “Wake Me” is helaas een smetje. De track klinkt simpelweg niet onderscheidend en interessant genoeg naast de rest. Maar niet getreurd, de draad wordt weer opgepakt bij “Bloodlust“. Vooral dat moddervette gitaarriffje na het refrein geeft een heerlijke vibe aan het nummer. Track na track dendert deze plaat door. Noemenswaardig is ook absoluut “Hold Your Breath“. Geen enkele song heeft een refrein zo goed als deze. Hij is oersterk én blijft in je hoofd hangen. Naar het einde toe lijken de mannen uitgeraasd. Na “No Fame” en “In Motion” is het aan “I Gave Up” om de plaat af te sluiten. Het is een prachtige powerballad, doordrenkt met melodische gitaarpartijen en emotionele zanglijnen. Hier zijn simpelweg geen woorden voor.
Underøath heeft de tijd genomen om zichzelf opnieuw uit te vinden. Dit resulteert echter niet in een drastisch andere sound, zoals bij andere bands wel eens het geval is. Sterker nog, veel tracks doen denken aan hoe de band klonk tussen 2006 en 2008. Het grootste verschil zit hem in de onderliggende motivatie. Ondanks dat de mannen niet langer door het leven gaan als een christelijke groep, klinkt de band overtuigender dan ooit. De passie, energie en bevlogenheid zijn kippenvel-waardig. Om het zacht uit te drukken: dit is het lange wachten meer dan waard geweest.
Beoordeling: 9/10
Releasedatum: 6 april 2018
Label: Fearless Records
