Een ‘one man Beach Boys’, noemde Alan Parsons de man die onder meer de klassieker The Turn Of A Friendly Card zong: Chris Rainbow. De Schotse vocalist, die ook bij de symfonische rockband Camel zat, overleed afgelopen woensdag op 68-jarige leeftijd.
De als Christopher James Harley geboren zanger, die zijn achternaam veranderde omdat er al een Steve Harley doorgebroken was, had in Engeland solohits met Give Me What I Cry For en Solid State Brain. Vanaf 1979 was hij samen met onder anderen John Miles, Colin Blunstone en Lenny Zakatek ook een van de vaste leadvocalisten bij The Alan Parsons Project. Zo zong hij bijna het volledige titelstuk van The Turn Of A Friendly Card (1980) in en deed hij mee op eveneens succesvolle lp’s als Eye In The Sky (1982) en Ammonia Avenue (1984).
Naast The Alan Parsons Project zong Rainbow mee op twee soloplaten van Yes-frontman Jon Anderson (Song Of Seven en Animation) en zat hij vanaf 1982 bij Camel. Met die beroemde progressieve rockband nam hij de albums The Single Factor (1982), Stationary Traveller (1984) en live-lp Pressure Points (1984) op. Een samenwerking met de Nederlandse Camel- en Kayak-toetsenist Ton Scherpenzeel leverde in hetzelfde jaar het album Heart Of The Universe op.
Alan Parsons maakte het nieuws van Rainbows overlijden bekend op zijn website. “Hij was een groot talent en een belangrijk onderdeel van het geluid van The Project”, schrijft de producer. “Eric [Woolfson] en ik noemden hem de ‘one man Beach Boys’. Zijn grappige verhalen, imitaties en hilarische catchphrases zullen me altijd bijblijven. Samenwerkingen met hem waren altijd gevuld met humor. Ik zal hem enorm missen.”
Chris Rainbow is 68 jaar geworden. Een doodsoorzaak is niet bekendgemaakt.
