Vorige week is superster Prince op 57-jarige leeftijd plotseling overleden, de muziekwereld in shock achterlatend. Elk medium wil zijn steentje bijdragen om maar vooral de theoretische onsterfelijkheid van Prince voort te laten leven. Binnen een paar dagen was, op initiatief van Bo Saris, de Paradiso het toneel van een tribute aan de “grote kleine man”, His Royal Badness. Maxazine was op uitnodiging aanwezig om verslag te doen van de avond.
In de tijd dat Prince nog leefde en zijn heil zocht in het Amsterdamse nachtleven, waren zijn surprise-optredens binnen enkele minuten uitverkocht. Zelfs na zijn dood waren de (gratis) toegangsbewijzen voor het tribute-concert in Paradiso binnen drie minuten verdwenen. Bij de ingang werd er gewoon vijftig euro geboden voor de gratis toegangskaarten. Vooraf gezien volledig terecht trouwens….
Voorafgaand het concert werden er zeldzame beelden vertoond van een musicerende Prince, ook zittend op een bank tijdens een interview. Hoe hij toen met gemak het gesprek omkeerde en volledig de regie over het interview overnam, was prachtig om te zien. Zo groots was Prince, met slechts een gitaar, zijn stem, en zijn karakter.De muziek van Prince werd maandagavond namelijk vertolkt door Re:Freshed Orchestra als basis, met als aanvulling muzikanten uit de vaderlandse top, en zangeressen als Moon Baker, Jennie Lena, Sarah Jane, Leona Fillipo en Sandra St. Victor. Hoewel er niets aan te merken valt aan de kwaliteit van de zangeressen, vielen ze stuk voor stuk redelijk door de mand. Prince was een genie in het laten spreken van de tekst zonder deze te laten overheersen. Helaas hadden vooral de dames het idee dat ze groter konden zijn dan het lied, door nogal groots uit te pakken. Door de vreselijke geluidsafstelling van de microfoon stond de helft van de zaal met hun vingers in de oren en waren het vooral de mannelijke frontmannen die hoge ogen gooiden.
Hoewel Gerard Ekdom een paar weken geleden nog de onbetwiste David Bowie-kenner was bij alle televisieprogramma’s , stond hij in Paradiso de boel aan elkaar te kletsen alsof hij de Prince vertegenwoordiging van het Nederlandse volk was. Hartstikke leuk, maar geen toevoeging.
Toch waren het wel de mannelijke hoofdrolspelers die in de buurt kwamen van het echte gevoel wat de kleine, grote, man uit Minneapolis bedoelde. De band Hallo Venray die heel gedurfd de hit ‘Controversy’ volledig uitkleedde en prachtig in een eigen versie vertolkte. Bo Saris die als enige de natuurlijke funk van Prince bleek te hebben en met kopstem ‘The Most Beautiful Girl In The World’ vertolkte. Ook zijn versie van ‘Kiss’ kwam qua timing het meest in de buurt van de Meester zelf. Ook Jarred Grant, BigBoy Caprice,Dillenburg en vooral Gotscha! frontman Ten gaven met hun fantastische optreden wel het gevoel dat ze begrepen waar het om ging.
Binnen een paar dagen zoveel topmuzikanten bij elkaar verzamelen, een setlist van drie uur samenstellen en met alle scheeflopende agenda’s dit samen weten te brengen in een uitverkocht Paradiso…. Hulde voor bandleider Alexander van Popta die, ondanks wat foutjes, de rust bewaarde en een geweldige prestatie heeft geleverd.Helaas is de conclusie net zo mooi, als hard, als verdrietig: Prince was in zijn eentje, met een gitaar, op een bank, vele male beter dan 30 topmuzikanten in Paradiso. Zo bleek de kleine Prins toch weer groter dan al zijn onderdanen bij elkaar.
