Ministry in TivoliVredenburg
Het is een rustige dinsdagavond in Nederland. Behalve in TivoliVredenburg, Utrecht, als je de muziek mag geloven. Op 13 juni speelt Ministry een gig in Ronda met dj Bong-Ra in het voorprogramma.
Het wordt pijnlijk duidelijk dat er niet heel veel mensen zijn die trek hebben in een feestje. Het is 19:45 uur zodra Bong-Ra netjes plaatsneemt bij zijn laptopje. De zaal telt zo een kleine 50 man. Een erg lange intro van de dj krijgt welgeteld twee mensen mee die graag een dansje wagen. De muziek is druk, heel erg veel, panisch en hysterisch. Op een positieve manier! Wel moet gezegd worden dat deze heftige muziek zeker niet voor iedereen weggelegd is. Uiteindelijk staan er ongeveer acht mensen te dansen. Een goede opwarmer voor deze paar mensen. De zaal is ondertussen met zo een kleine 300 man gevuld. Een abrupt einde slaat aan: Bong-Ra draait zijn kanalen dicht, loopt weg en zwaait heel nonchalant.
De vloer is ondertussen flink gevuld, maar het balkon is nog steeds gesloten. Tijd voor headliner Ministry. Vrij snel is duidelijk dat er hier een hele hoop die-hard fans zijn. De voorste rijen, gevuld met ongeveer 40-plussers, zingen ieder woord mee en worden bijna hysterisch als frontman Al Jourgensen naar hen glimlacht. Sinds 1980 bestaat deze vernieuwende industrial metalband. Je merkt dan ook wel dat het ondertussen een geoliede machine is. De bandleden lijken amper contact met elkaar nodig te hebben om een onwijs strakke set neer te zetten. Ieder doet zijn eigen ding en dat zorgt er in dit geval voor dat m het een vlijmscherp geheel wordt. Er is echter wel één kanttekening: Jourgensen slaat af en toe een pagina om in zijn boekje voor de lyrics.
Daarnaast blijft het een hot item: de politieke situatie in Amerika. Dat niet alleen vanwege de recente covfefe. Ministry gaat door middel van drie screens terug in de tijd langs verscheidene presidenten. Trump, Obama, Bush Jr. en meer komen langs, maar ook de Twin Towers. Vanzelfsprekend wordt Trump erg in de zeik genomen met de visuals.
Gitarist Sin Quirin gooit gitaarsolo’s eruit alsof hij op de basisschool in de pauzes niet buiten mocht spelen, maar alleen moest oefenen met gitaarspelen. Het is dan ook niets meer dan logisch dat hij voor twee Grammy Awards genomineerd is geweest. Een hele sterke band, met verdomde veel ervaring. Hetgeen vandaag de dag ontbreekt is de interactie en het niet gehoorzamen van het publiek. Meerdere malen wordt er gehint naar een circle pit, maar deze wakkert niet aan. Al met al wordt er een prima show gegeven!
