Lowlands 2017: zondag 20 augustus
De 25ste verjaardag van Lowlands wordt gevierd op vrijdag 18, zaterdag 19 en zondag 20 augustus. Onze review over de acts op vrijdag vind je hier en hier kun je de review van de zaterdag lezen. Nu is het tijd voor de zondag, met onder andere Billy Talent, At the Drive-In en The Pretty Reckless.
Eén van de laatst overgebleven pure rockbands
De Canadese punkrockers van Billy Talent mogen om 13:00 uur beginnen met een set in Bravo. Het is vroeg. Veel te vroeg. Dat is ook te zien in de tent. Te weinig mensen hebben de weg naar Billy Talent gevonden. Wat zonde is! De band klinkt heerlijk om je dag mee te beginnen. Heel scherp meldt frontman Benjamin Kowalewicz dat zijn band één van de weinige overgebleven rock-‘n-roll bands is: “We zijn één van de laatste rock-‘n-roll bands in een stervend ras“. Kowalewicz heeft daar helemaal gelijk in, maar laat zien waarom zij nog wél bestaan. Met volle energie loopt de vocalist heen en weer, rockt erop los en klinkt alsnog zeker aardig. Een puik optreden dat werd afgesloten met drie kneiterhits waar Bravo én omstreken op losgingen: “Red Flag“, “Fallen Leaves” en “Viking Death March“!
Waarom zou je ook je apparatuur heel houden
We blijven nog even een potje rocken in Bravo. Na Billy Talent en Triggerfinger gaan we in deze tent gewoon door met de legendarische At the Drive-In. Als je nog nooit de band live hebt gezien, staat er een heerlijke act op het menu. Frontman Cedric Bixler Zavala gaat al richting de 45. Doet dit ook maar iets af aan zijn stageperformance? Fuck, nee! Kun je ergens op klimmen en er daarna vanaf springen? Kun je dingen omgooien? Kun je in dingen gaan zitten waar de meeste mensen niet in gaan zitten? Dan staat Cedric vooraan in de rij. Zijn vocalen lijden hier wel onder, maar dat hebben we helemaal over voor zo een memorabele show. Je wilt tijdens een gig tenslotte dingen zien gebeuren. Dit optreden staat met stip in de top drie van dit jaar.
Muzikaal heel erg sterk, maar verder goed verstopt
Er zijn jammer genoeg weinig zangeressen in de rockwereld. De zangeres van The Pretty Reckless, Taylor Momsen, is daar één van. De band draait volledig om Momsen en lijkt wel een soloproject te zijn. Volledig verstopt achter haar dikke bos krullen, een donkere zonnebril en een lange, dikke, zwarte, leren jas zingt ze haar liedjes. Menig Lowlandsganger die onbekend is met de band staat nogal verschrikt te kijken tijdens het intro. Met luid gekreun komen de bandleden de planken op. The Pretty Reckless laat een hoop tevreden mensen achter, zeker nadat megahit “Make Me Wanna Die” gespeeld wordt.
Bass, beukende herrie, muzikale mix en een hoop kabaal
Death Grips is een vrij onbekende band. Drie leden vind je op het podium: een toetsenist, drummer en vocalist. Er is heel weinig interactie te bespeuren, maar frontman Stefan Burnett maakt de meest opmerkelijke bewegingen en zweept via deze manier het al losgaande publiek nog meer op. Burnett lijkt dit onbedoeld te doen waardoor er echt een aangename en ongedwongen sfeer ontstaat. Death Grips weet dat hij niet de bekendste act is op Lowlands 2017 en wil daarom juist een positieve indruk achterlaten. Het trio gaat helemaal op in de muziek en lijkt wel een oefensessie te houden, zo aangenaam is het om deze drie heren bezig te zien, zo ongestoord!
Vooral leuk door de meezingers
Het is aan de Britse folkrockband Mumford & Sons om het festival af te sluiten. De band verkoopt elke show die hij in Nederland speelt binnen een mum van tijd uit, dus het is niet verrassend dat Alpha zo ongeveer uit zijn voegen barst. Vanaf het begin van de set klinkt de stem van zanger Marcus Mumford ontzettend sterk en lijkt de hele band er veel zin in te hebben. Daarnaast ziet het podium er door middel van een rookmachine die op de grond gericht staat, adembenemend mooi uit. Vooral klassieke meezingers als “Little Lion Man” en “I Will Wait” weten de vele festivalgangers aan het dansen en zingen te krijgen. Helaas heeft de band niet enorm veel hits en is zijn muziek voor het grootste deel relatief kalm, waardoor het publiek zich tijdens onbekende nummers toch behoorlijk begint te vervelen. Leuk was het zeker, maar of het echt een knallende manier was om Lowlands mee af te sluiten? Dat valt te betwijfelen.
