Eddie Van Halen rekende hem tot zijn favoriete gitaristen en ook voor andere snarenmeesters als Joe Satriani, Vernon Reid (Living Colour) en Rush’s Alex Lifeson gold hij als een grote invloed: Allan Holdsworth. Afgelopen weekend overleed de fusion- en proggitarist op zeventigjarige leeftijd.
Holdsworth was een van de belangrijkste gitaristen binnen de jazz-fusion. In 1969 maakte hij zijn eerste grote stap in de muziekbusiness als lid van de band ‘Igginbottom en in de rest van zijn carrière maakte hij deel uit van een groot aantal andere, bekendere groepen. Zo voegde hij zich bij Soft Machine voor het album Bundles (1975), nam hij twee platen op met de band van de invloedrijke jazzdrummer Tony Williams (The New Tony Williams Lifetime) en speelde hij met Yes- en King Crimson-slagwerker Bill Bruford in de formatie Bruford.
Bij progfanaten is Holdsworths bekendste werk ongetwijfeld het eerste album van de ‘supergroep’ U.K., die aanvankelijk verder bestond uit diezelfde Bruford, toetsenist/violist Eddie Jobson (o.a. Roxy Music) en de onlangs ook al overleden zanger/bassist John Wetton. De plaat geldt als een absolute klassieker in het genre en het bijzondere gitaarspel van Holdsworth komt volop aan bod in stukken als In The Dead Of Night en Mental Medication.
Holdsworth maakte ook meerdere soloplaten, waarvan debuut Velvet Darkness (1976), i.o.u. (1982) en Metal Fatigue (1985) wel de bekendste zijn. Ook noemenswaardig is de ep Road Games uit 1983, die dankzij de support van bewonderaar Eddie Van Halen op het grote label Warner Bros. verscheen en waarop niemand minder dan Cream-bassist Jack Bruce zangpartijen voor zijn rekening nam.
Het nieuws van Holdsworth’s onverwachte overlijden werd gisteren bekendgemaakt door zijn dochter Louise. Uiteraard toonden meerdere collega-gitaristen hun respect voor de Britse virtuoos. Zo schrijft Steve Vai op Facebook: “Je was buitengewoon en namens iedereen van ons die zo diep geraakt werd door jouw genialiteit: we zijn je dankbaar.” Toto’s Steve Lukather schrijft op Twitter: “Allan Holdsworth, een legendarische gitarist van onze generatie. Hij was grensverleggend en de aardigste man ter wereld.”