De Amerikaanse singer-songwriter Beth Hart heeft een nieuw album aangekondigd; ‘War in My Mind’. Het album komt uit op 27 september via Provogue. In een industrie die bol staat van de glossy producties en gefilterde foto’s is Hart nog één van de laatste authentieke artiesten, die je dit keer meeneemt op een politieke, emotionele achtbaanrit. “Ik ben nu veel meer mezelf dan op mijn eerdere werk, legt Beth uit. “Ik ben een heel eind gekomen, en heb nu volledig vrede met mijn duistere, gekke kanten, dingen waar ik me voor schaam of juist trots op ben.”

Het succes van ‘Fire On The Floor’ (2016) heeft haar veel waardering, groeiende plaatverkopen en uitverkochte shows opgeleverd, bijvoorbeeld in de Royal Albert Hall en Ziggo Dome. Maar zoals de zangeres ons er maar al te graag aan herinnert komen er na hoge pieken meestal weer diepe dalen. Die extremen zijn de basis voor haar meeste nummers. “Op deze plaat ben ik nog kwetsbaarder en open over mijn leven, liefde, verslaving, mijn depressies, mijn bipolaire stoornis, mijn vader en mijn zus”.

Beth kreeg ook eindelijk de kans om met producer Rob Cavallo (Green Day, My Chemical Romance, Dave Matthews Band) te werken. Dat wilde ze in 2003 al voor ‘Leave The Light On’, maar haar toenmalige producer heeft zijn mix destijds zonder toestemming naar Rob opgestuurd, die vervolgens voor de eer bedankte. Pas nadat hij haar 15 jaar later op een feestje hoorde spelen werd hij enthousiast over haar groei als songwriter.Op de hoes zien we Beth achter een piano onder haar persoonlijke donkere wolk; een toepasselijke visualisatie van haar nieuwe materiaal dat je als een orkaan overdondert. De plaat opent met de anti-love song ‘Bad Woman Blues’. “Dat nummer gaat over een vrouw die geen enkele behoefte heeft goed te doen, omdat ze weet dat ze slecht ís. Maar ze heeft daar vrede mee, en zegt tegen d’r vent zoiets als ‘Schat, ik ben een teringwijf, maar met mij is veel lol te beleven’.” Het titelnummer is een meeslepend meesterstuk over haar verslaafde periode, toen ze het bijltje er bij neer wilde gooien. ‘Let It Grow’ is zó eerlijk dat Beth er nauwelijks over kan praten zonder tranen in haar ogen te krijgen. “Het gaat over hoop in hopeloze tijden.” De hedonistische groove van ‘Try A Little Harder’ doet aan Las Vegas denken. “Ik speel daar mijn vader in de jaren 70. Hij was destijds een grote gokker. Dus ik combineer zijn obsessie met baccarat met mijn muzikale manie. Het is bizar hoeveel wij gemeen hebben, en daardoor kan ik ook mijn manische depressie beter aan.”

Met ‘War In My Mind’ heeft de zangeres een oprechte plaat afgeleverd waarop ze zich ongegeneerd bloot geeft. “Toen we de foto’s voor de hoes namen wilde ik geen make-up of Photoshop. Dit is de eerste keer dat ik mijn stem kan terughoren zonder me ziek te voelen. Het is gewoon tof om 47 te zijn en me niet meer verplicht te voelen om jong of hip te zijn. Op deze plaat laat ik dingen gewoon hun beloop, en denk dat ik daardoor wat dichter bij de waarheid kom. Ik weet niet precies wat die waarheid is, maar ook dat is ok.”