In augustus 1974 verliet de jonge, talentvolle gitarist Tommy Bolin de James Gang, omdat hij een eigen band met o.a. Mike Finnigan en Stanley Sheldon wilde oprichten. Van dat plan kwam echter niet zo veel terecht, maar Bolin nam in juli 1975 wel zijn eerste soloplaat op in de Record Plant Studios in LA, de Electric Ladyland Studio’s in New York en de Trident Studio in Londen.
Zijn solodebuut kreeg de naam Teaser en hij werd op dat album onder andere ondersteund door Jan Hammer (People, People, Marching Powder), Phil Collins (Savannah Woman), Jeff Porcaro (The Grind, Homeward Strut, Dreamer en Teaser) en Glenn Hughes, die de leadzang verzorgd in het slot van Dreamer.
Teaser verscheen op 17 november 1975 en het album kreeg zeer goede recensies, maar vanwege het feit dat Bolin was gevraagd om in Deep Purple te spelen, kwam er van een promotionele tour niets terecht.
Het songmateriaal op Teaser is een mix van rock, hardrock, jazz, reggae en blues en vooral tijdens de langere songs zoals Dreamer of People, People combineert Bolin deze stijlen moeiteloos.
Deze speciale editie (3 lp’s) opent op lp 1 met de titeltrack van het album, een echte Bolin-song met verschillende tempoveranderingen; gevolgd door een zestien minuten durende versie van Flying Fingers, dat je als Bolin-fan al kent van het album Whips And Roses, dat in 2006 verscheen. Dan volgt een veel langere uitvoering van Wild Dogs, deze versie klokt namelijk bijna veertien minuten, terwijl het origineel slechts 4:40 duurt. Wild Dogs is een echte rocksong en deze versie is gewoon super. Cookoo is het laatste nummer van lp 1 en ook dat nummer kennen we al van Whips And Roses.
Het redelijk bekende The Grind, een nummer dat Van Halen trouwens in zijn beginjaren vaak coverde, vinden we terug op lp2. Het is een uptempo song met heerlijk gitaarwerk van Bolin en een retestrakke ritmesectie in de vorm van Porcaro (drums) en Sheldon (basgitaar). Homeward Strut is dan weer een instrumentale song en Bolins riffs en hooks zijn een genot voor het oor. Andere hoogtepunten zijn: Lotus, dat hier bijna 12 minuten duurt, Marching Powder en natuurlijk het fantastische Dreamer. Een klassieke Bolin-track met heerlijk gitaarwerk en prachtige vocalen van Glenn Hughes en Bolin.
De twee cd’s bevatten opnames van live-optredens van Ebbets Field, The Northern Lights, My Father’s Place en Albany, met als aanraders: Stratus (een instrumentale kraker met Hendrix-achtige solo’s en riffs), Homeward Strut, Post Toastee (met veel improvisatie), Hoka-Hay en People,People.
Deze Bolin-‘erfenis’ is een absolute must voor liefhebbers van de muziek van Tommy Bolin, die helaas zoals we allemaal weten veel te vroeg is overleden.
