Het is makkelijk (en misschien zelfs verleidelijk) om voor het bekijken van deze concertregistratie al een oordeel klaar te hebben: Steve Hackett gebruikt Genesis om eenvoudig te scoren met een veredelde coverband. Maar is dat wel zo? Op de 2dvd/3cd-set Genesis Revisited: Live At Hammersmith bewijst de gitarist met verve het tegendeel.
Wie vorig jaar het studioalbum Genesis Revisited II aanschafte, kon al horen dat Hackett oprechte en kwalitatief hoogstaande vertolkingen neerzet van de legendarische songs. Daarbij is hij de enige van Genesis’ gloriebezetting die de afgelopen 25 jaar iets wezenlijks met dit materiaal gedaan heeft, dus als we deze muziek dan toch willen horen, dan is Hackett zonder twijfel de aangewezen man.
Net als op het studioalbum zijn de vertolkingen op Live In Hammersmith trouw aan de originelen. Natuurlijk is er wel eens ruimte voor een kleine improvisatie en durft Hackett zich af en toe wat te laten gaan in zijn gitaarsolo’s, maar al met al horen we de nummers toch vooral zoals ze in de jaren 70 op de legendarische Genesis-albums hebben gestaan. Op iets anders hadden we ook niet gehoopt: als Hackett Genesis doet, moet het klinken als Genesis.
Ook zanger Nad Sylvan draagt bij aan dat Genesis-geluid. Waar op het vorig jaar verschenen studioalbum vele gastvocalisten meedoen, worden bij dit concert de meeste nummers door hem vertolkt. Sylvan is een uiterst bekwaam zanger met een stemgeluid dat af en toe zelfs in de richting van Peter Gabriel gaat, zonder als een goedkope imitatie over te komen. Op enkele nummers laat hij de leadzang even aan iemand anders over. John Wetton (Asia, King Crimson) mag Afterglow vertolken, maar weet daarbij minder te overtuigen dan op de eerder dit jaar opnieuw uitgebrachte Hackett-concertregitratie The Tokyo Tapes (1996), waarop hij ook vele Genesis-songs zong. En tijdens The Lamia komt jaren tachtig-zanger Nik Kershaw ineens het podium op, die het nummer zeer overtuigend weet neer te zetten. Deze track krijgt nog extra glans wanneer halverwege ook Marillion-gitarist Steve Rothery het podium betreedt om afwisselend met Hackett te soleren. Geweldig!
Visueel gezien is de Hammersmith-registratie oerdegelijk, maar weinig spannend. Het camerawerk is wat statisch en ondanks zijn geweldige stem heeft Nad Sylvan niet de frontmankwaliteiten van een Peter Gabriel of Phil Collins. Daar staat tegenover dat de lichtshow en de beelden op de videoschermen prachtig zijn, en het natuurlijk sowieso altijd mooi is om een stel gepassioneerde muzikanten aan het werk te zien.
Naast de dvd met het concert is er ook een Behind The Scenes-documentaire aan de release toegevoegd waarin Hackett veel aan het woord is. Vooral interessant voor de fanatiekere fan. En dan zijn er nog 3 cd’s waarop het hele concert nogmaals te horen is. Daarbij was het misschien beter geweest een selectie te maken of de boel beter te verdelen, want nu zitten we met een derde cd waar enkel Firth Of Fifth en Los Endos op staan, eenzaam op een verder leeg schijfje.
Maar dat zijn natuurlijk slechts details. Want we kunnen het niet vaak genoeg zeggen: de 2dvd/3cd-set is een prachtig document voor iedere Genesis-liefhebber. Steve Hackett zit op Genesis Revisited: Live At Hammersmith niet zomaar een aantal oude tracks in de magnetron te gooien, maar demonstreert maar weer eens waarom hij misschien wel het meest bepalende element in het geluid van zijn voormalige band was.
