Toen hij vijftien jaar oud was begon de nu 35-jarige Engelse zanger-gitarist-songwriter Danny Bryant gitaar te spelen en in de afgelopen twintig jaar heeft hij tijdens talloze optredens bewezen een uitstekend gitarist te zijn in het bluesrockgenre. Zeker in de afgelopen drie jaar heeft hij een eigen geluid ontwikkeld.
Samen met zijn vader Ken begon hij op jonge leeftijd onder de naam Danny Bryant’s Red Eye Band op te treden en speelde hij door heel Europa en Noord-Amerika. Zijn moeder Heather deed jarenlang het management, maar stopte daarmee nadat Ken besloot met pensioen te gaan. Danny’s echtgenote Kirby nam het management over en dus is het nog steeds een familiebedrijf.
Sinds 2002 bracht Danny Bryant tot nu toe acht studio- en twee live-albums uit. Eind januari komt studio-cd nummer negen uit, Blood Money getiteld. Het is zijn derde studioalbum op het Duitse Jazzhaus Records en ook het derde dat werd geproduceerd door zijn goede vriend Richard Hammerton, die twee van de tien songs samen met Danny schreef en daarnaast verantwoordelijk is voor alle toetsenpartijen en achtergrondzang.
In augustus 2015 waren beide mannen, samen met bassist Alex Phillips en drummer Dave Reaburn, een maand lang in de Grange Farm Studios in Emneth in Cambridgeshire om het album op te nemen.
Enkele songs schreef Danny als eerbetoon aan enkele van zijn inmiddels overleden voorbeelden, zo is het instrumentale On The Rocks een hommage aan Albert Collins en is Hiding All The Cards opgedragen aan Jimmy Reed en Unchained aan Albert King. Danny schreef alle tien songs.
Titelsong Blood Money opent het album. Het is een duet met Danny’s mentor Walter Trout, die zijn zang- en gitaarpartijen thuis in L.A. heeft opgenomen en via internet gedeeld. Beide mannen soleren er lekker op los en dit is typerend voor het hele album: iedere song heeft minstens één geweldige gitaarsolo en sommige zelfs twee. Danny bespeelt acht verschillende gitaren, Gibsons, Fenders, Blackstars, een Epiphone en natuurlijk zijn eigen Fret King Corona DBR Danny Bryant Signature Model. Maar welke gitaar hij ook bespeelt, het klinkt iedere keer ‘gewoon’ als Danny Bryant!
Naast stevig rockende songs staan er ook rustiger stukken op het album, zoals de bluessong Slow Suicide, met in het refrein de mooie zin ‘You gotta live while you’re alive’. Heel soulful is Unchained met lekkere blazers (al staan die niet vermeld… of zouden ze door Richard uit een van zijn keyboards getoverd zijn?) en in Holding All The Cards zijn heerlijke pianoklanken te horen, naast Danny’s gitaarwerk.
Behalve Walter Trout doet er nog een favoriete gitarist van Danny mee: Bernie Marsden, medeoprichter van Whitesnake, die uiteraard zijn Gibson Les Paul ‘the beast’ meenam en die in Just Won’t Burn lekker van leer trekt. De titel Sugar Sweet is een beetje misleidend, want het is geen zoet liedje maar een stevig rockende song. Het album is zeer gevarieerd en klinkt, vooral op flink volume, geweldig.
Binnenkort gaat Danny Bryant weer uitgebreid door Europa toeren en hij zal ongetwijfeld ook ons land aandoen. Gaat dat zien!
