Silverstein – Dead Reflection
De Canadese post-hardcore band Silverstein behoeft geen introductie meer. De band heeft namelijk al acht studioalbums op zijn naam staan en staat op het punt nummer negen uit te brengen: “Dead Reflection“. De titel is niet erg creatief en de abstracte albumhoes spreekt weinig tot de verbeelding, maar in het Engels hebben ze hier een mooi spreekwoord voor: “Don’t judge a book by its cover“. Gaat dat voor dit nieuwe album ook op?
Op de vorige plaat, “I Am Alive In Everything I Touch“, was de toegevoegde waarde van gitarist Paul Marc Rousseau al duidelijk. Dat wordt op “Ghost” nogmaals keihard bevestigd. De track opent met kippenvel-waardige riffjes en het sublieme refrein van de track maakt dit nu al een hoogtepunt van “Dead Reflection“. Dit is het Silverstein zoals je hem kent uit de goede oude dagen. Traditiegetrouw moet er natuurlijk ook een mierzoete track op staan. Die komt er in de vorm van “Aquamarine“. Het is niet de meest briljante track op de plaat, maar is wel leuk voor de afwisseling. De breakdown naar het einde toe geeft een gepaste scherpe rand aan dit verder lichtvoetige nummer.
Het snelle intro van “Mirror Box” doet je vermoeden dat de voet weer flink op het gaspedaal gaat. Je krijgt, tegen de verwachting in, een powerballad met een rauw randje voorgeschoteld. Told’s stem klinkt gevoelig, maar zit op het randje van screamen: prachtig! Naast al dat geknetter en gebeuk laat Silverstein ook andere invloeden horen. Zo lijken “The Afterglow” en “Cut and Run” beïnvloed te zijn door poppunk. De tracks zijn leuk voor de afwisseling, maar zeker geen hoogvliegers. De knetterende lijn, zoals de eerste tracks, wordt bij “Whiplash” weer opgepakt. De laatste track op de plaat, “Wake Up“, is tot slot een episch einde van “Dead Reflection“.
“Don’t judge a book by its cover” gaat hier zeker op. Want ondanks de afgezaagde, weinig inspirerende albumtitel en oerlelijke albumhoes, weten de mannen van Silverstein een interessante plaat uit te brengen. Vooral op de eerste helft van de plaat staan dynamische, ijzersterke tracks. Daarnaast probeert Silverstein met poppunk-invloeden wat meer variatie in zijn repertoire aan te brengen. Het klinkt zeker niet onaardig, maar die tracks breken nog geen potten. Om een lang verhaal kort te maken: de Canadezen leveren een degelijke plaat af, waarin ze laten horen zich nog altijd te willen vernieuwen. Hier kunnen de fans weer een paar jaar mee vooruit!
Beoordeling: 8/10
Releasedatum: 14 juli 2017
Label: Rise Records
