De Amerikaanse zangeres Lori Lieberman heeft haar versie van het nummer ‘Empty Chairs’ van Don McLean als single uitgebracht. Toen zij McLean het nummer begin jaren ‘70 hoorde spelen, inspireerde haar dat tot het schrijven van de klassieker ‘Killing Me Softly’.
Toen Lori Lieberman 19 jaar oud was, werd zij door een vriendin meegenomen naar een optreden van de voor haar toen nog onbekende zanger Don McLean in de legendarische zaal Troubadour in Los Angeles. Achterin de zaal luisterde zij naar hem, naar zijn stem en zijn gitaar. Toen hij het nummer ‘Empty Chairs’ zong, raakte dat Lori diep. Na afloop van het optreden bleef zij alleen in de zaal achter en schreef een gedicht op een servet, dat later de basis zou vormen van ‘Killing Me Softly’. Roberta Flack hoorde Lori’s versie van ‘Killing Me Softly’ in 1972. Ze nam daar een eigen versie van op en scoorde daar wereldwijd een monsterhit mee. Hierdoor won ze dat jaar een Grammy Award voor Beste Album en Beste Song.
In 2014 ontmoetten Lori en Don McLean elkaar voor het eerst bij een concerten van hem, waarbij hij het nummer nog eens speelde, maar nu speciaal voor haar. Afgelopen jaar volgde eindelijk een ontmoeting met Roberta Flack.
Op Lori Liebermans nieuwe album ‘The Girl And The Cat’, opgenomen met het vermaarde Nederlandse Matangi Quartet, brengt zij een eerbetoon aan ‘Empty Chairs’, het nummer waar zoveel mee begonnen is. Een schitterend arrangement, geschreven door Lieberman en S. Fife, vormt de fraaie achtergrond waarover zij piano speelt en zingt. ‘Het nummer is nog steeds een van de mooiste liedjes die ik ooit gehoord heb’, aldus Lori, ‘niet alleen doet het mij terugdenken aan de tijd dat ik een meisje was, maar het gaat ook over mijn huidige leven, over de vrouw die ik geworden ben’.
