Fall Out Boy overdondert met arenashow in AFAS Live
Als Fall Out Boy op het podium staat, mag je er veel van verwachten. De band brak jaren geleden door en zorgde voor een enorme rage in de poprock. Op woensdag 4 april staan de heren in AFAS Live, met Against the Current en MAX in het voorprogramma. Maakt Fall Out Boy de hoge verwachtingen waar?
De avond begint met een te lange rij voor de Amsterdamse venue waardoor MAX begint voor een langzaam vullende zaal. Niet zo gek voor een voorprogramma, want dat komt veel vaker voor. Maar is het zonde als je dit mist? Ja, absoluut! Deze met pop overgoten artiest, wiens vocale bereik richting dat van Brendon Urie reikt, maakt er een groot feest van. Hij krijgt verbazingwekkend makkelijk de hele staande massa mensen mee. Deze act past muzikaal gezien totaal niet bij de 2005-Fall Out Boy, maar is de perfecte keus voor de 2018-Fall Out Boy. Vooral het nummer “Lights Down Low” mag op een luid applaus rekenen. MAX kondigt de track aan: “Het maakt geen fuck uit of je hetero, homo, bi of transgender bent. Iedereen mag houden van wie die wilt!”.
Na een overtuigende eerste act is het tijd voor Against the Current. Met “Blood Like Gasoline” laten de dame en heren meteen zien hoe overtuigend de set gaat zijn. Vurig en zelfverzekerd danst frontvrouw Chrissy Costanza over het hele oppervlak van het podium, terwijl de zaal ondertussen propvol is. Sommige tracks worden door het publiek goed ontvangen, zoals hitsingles “Running With the Wild Things” en “Gravity“. Toch blijft het over het algemeen opvallend stil vanuit het publiek.
Against the Current speelt ook twee van zijn nieuwe, onuitgebrachte tracks: “Strangers Again” en “Voices“. De nummers laten de nieuwe richting van de band horen: erg poppy! Wanneer Costanza zingt en niet onderbroken wordt door de harde basgeluiden, is haar onwijs zuivere stem te horen. Er wordt lang niet zo uitbundig genoten van het optreden als bij MAX, terwijl Against the Current retegoed staat te spelen en er keihard voor vecht vandaag in AFAS Live.
Fall Out Boy begint meteen supergroots in AFAS Live. Normaliter zie je enkel op het eind van een gig een klein beetje confetti en een beetje vuur. Maar bij deze uit Chicago afkomstige heren niet. Binnen vijftien minuten heb je alles al gezien: vuur, vonken, confetti en vonken. Er komt zelfs vuur uit het plafond! Frontman Patrick Stump klinkt de hele avond loepzuiver, op een paar momenten na. Dan is zijn stem een stuk rauwer en stiekem is dat misschien wel lekkerder!
Bij “Save Rock and Roll”, “The Last of the Real Ones” en “Young and Menace” neemt Stump plaats achter de piano. Hij kan zich hier veel beter focussen op zijn vocalen en hij neemt het er ook van! Tussendoor vertelt bassist Pete Wentz waarom gitarist Joseph Trohman er niet bij is: “Hij is thuis, want hij heeft een kindje gekregen”.
Na een akoestische solotrack van Stump is het tijd voor drummer Andrew Hurley om te stralen. Hij is naar het extra podium midden in de zaal gerend. Dit podium is rondom volledig voorzien van ledpanelen en wordt de lucht in getild tot zo een vijf meter hoog. Hier is het aan Hurley om zijn drumkunsten flink te laten horen. Op nóg een podium neemt Wentz plaats. Ieder op een eigen podium en de wereldhit “Dance, Dance” wordt ingezet. Deze enorme productie is er een die thuishoort in een Ziggo Dome of een Amsterdam ArenA.
Zodra Wentz en Hurley elk hun podium verlaten om terug te rennen naar het normale podium, wordt er een video gestart op de ledschermen. Twee lama’s praten en houden het publiek bezig tot de band weer paraat is. Na de video komen deze twee lama’s het podium op om gratis shirts het publiek in te gooien. Fall Out Boy komt weer terug en weet deze geweldige vibe en energie in de show te houden met “I Don’t Care” en doorbraakhit “This Ain’t a Scene, It’s an Arms Race”.
Het enige nadeel, of zwaktebod – het is maar net hoe je het bekijkt – is hetgeen wat getoond wordt op het ledscherm dat even breed is als het podium zelf. Een heel nummer naar een potje Fortnite kijken leidt heel erg af van de bandleden en dat zou toch niet de bedoeling moeten zijn. Al met al is deze show duizendmaal beter, zuiverder, leuker en interessanter dan Fall Out Boy’s show van 2015. Met dit optreden geeft Fall Out Boy meer dan duidelijk aan dat er weer gewerkt wordt om shows te spelen in de grootste zalen die er zijn. Chapeau mannen, zo mogen jullie nog eens vijftien jaar meegaan!
