Story of the Year gaat met zijn tijd mee op “Wolves”
Na een hiatus van bijna zeven jaar was hoog tijd voor een comeback: Story of the Year kondigde uit het niets een nieuwe plaat aan. Die ging hij zelf opnemen en uitbrengen, maar op financieel gebied konden de Amerikanen dat niet alleen. Fans konden de band dan ook steunen met crowdfunding. En dat deden ze massaal: Story of the Year haalde ruim drie keer zoveel geld op als wat hij nodig had om “Wolves” te maken.
Bij “The Eternal Battle for Mike Cronin’s Soul (To Be Alive Again)” ga je terug in de tijd. Het nummer opent namelijk bombastisch en agressief. Dit is vier minuten lang volle kracht vooruit. Daarna gaat de band weer volle kracht de verkeerde kant op. “My Home” is ook weer zo’n track die je kunt overslaan. Het is vierenhalve minuut lang hetzelfde gemekker met zangkoortjes. Vreselijk. Gelukkig sluit de band deze 55-minuten lang durende plaat in stijl af met “Praying For Rain“. De track is al het goede van de plaat, maar dan gecondenseerd in 7 minuten en 28 seconden. Het nummer is van begin tot eind ge-wel-dig en daarmee veruit de beste track van het album!
Zijn de songteksten afgezaagd? Ja, ontzettend. Is het wiel opnieuw uitgevonden? Absoluut niet. Maar Story of the Year maakt op “Wolves” een erg smakelijke combinatie van poppunk en posthardcore. Veel songs zijn namelijk nét een tikkeltje zwaarder en rauwer dan de poppunk en het is ook nét wat te catchy en luchtig om echt posthardcore te zijn. De Amerikanen hebben hierbij de juiste afweging gemaakt. Op enkele missers na, levert de band hier een alleraardigst album af. Story of the Year gaat mee met zijn tijd, zonder dat hij daarbij zijn roots verloochent.
Beoordeling: 7,5/10
Releasedatum: 1 december 2017
Label: Eigen beheer
