In juni 1972 werd het album van Alice Cooper uitgebracht op het Warner Brothers Records-label. Het was de vijfde langspeelplaat van de band rond Alice Cooper (het alter ego van domineeszoon Vincent Damon Furnier) die ook deze naam draagt. Het was de opvolger van Killer uit 1971 (met o.m. Halo Of Flies) en bevat uiteraard de grote gelijknamige hitsingle, die in het Verenigd Koninkrijk drie weken lang de nummer 1-positie bekleedde.
De opnames werden begin 1972 gemaakt in The Record Plant Studios in New York City en in de Alice Cooper Mansion, het landhuis dat hij in die tijd bewoonde. Ook de mixage werd in deze locaties gedaan; de latere remix in The Record Plant. Als producer werd opnieuw Bob Ezrin aangetrokken, die deze functie ook al bekleedde op Love It To Death (als co-producer) en Killer, beide uit 1971. De opnametechnici waren Roy Cicala en Shelly Yakus, met hulp van Danny Turbeville, Dennis Ferrante en Frank Hubach. De totale productie werd gedaan voor Alice’s eigen bedrijf, Alive Enterprises Inc. genaamd.
De band Alice Cooper bestond tijdens deze periode uit de volgende muzikanten: Alice Cooper (zang), Glen Buxton (lead gitaar), Michael Bruce (slaggitaar), Dennis Dunaway (basgitaar, zang) en Neal Smith (drums, zang). Zij werden bijgestaan door Bob Ezrin (keyboards), Dick Wagner (lead gitaar op My Stars), Rockin’ Reggie Vincent (gitaar en backing vocals) en Wayne Andre (trombone op Blue Turk).
School’s Out, de single
Van het album werd alleen de titelsong op single uitgebracht (op 26 april 1972), met Gutter Cat als flipside. Het werd een grote hit en bereikte nummer zeven op de Billboard Hot 100, nummer één in het Verenigd Koninkrijk (drie weken lang), nummer twee in Ierland, nummer drie in Canada, nummer vijf in West-Duitsland, nummer zes in Noorwegen en in ons land werd nummer negen op de Veronica Top 40 bereikt.
Het idee voor de song School’s Out kwam nadat aan Alice de vraag was gesteld: “Wat zijn de beste drie minuten in je leven?” Hij beantwoordde deze vraag met: “Er zijn twee momenten in het jaar die je dat gevoel geven. Eén is kerstochtend, als je je kerstcadeau onder de kerstboom ziet liggen en de tweede is het moment dat het schooljaar voorbij is en je vakantie hebt!” En dàt wilde hij meegeven in de song. Het bijzondere gitaarintro is van Glen Buxton, die volgens Cooper was geïnspireerd door Miles Davis.
School’s Out werd in verschillende films gebruikt, zoals Scream, Dazed And Confused, Rock ‘n’ Roll High School en I Love You, Beth Cooper. De song werd ook regelmatig gecoverd, zoals door Toyah, Grave Digger, The Sensational Alex Harvey Band, Krokus en Soul Asylum. Ook werd de song vaak gespeeld tijdens concerten van of met Alice Cooper (de zanger) met behulp van andere bekende muzikanten, zoals Foo Fighters, Rob Zombie & Slash en Alice Cooper zelf maakte een nieuwe versie op het debuutalbum van zijn ‘supergroep’ The Hollywood Vampires, waarop ook Dennis Dunaway en Neal Smith meespelen. Tenslotte is een cover van School’s Out onderdeel geworden van Guitar Hero III: Legends Of Rock.
Het album
Kant A opent met titelsong School’s Out (geschreven door Alice Cooper, Glen Buxton, Michael Bruce, Dennis Dunaway en Neal Smith), gevolgd door Luney Tune (Cooper, Dunaway), Gutter Cat vs. The Jets (Buxton, Dunaway, Leonard Bernstein, Stephen Sondheim), Street Fight (Cooper, Buxton, Bruce, Dunaway, Smith) en Blue Turk (Cooper, Bruce). Kant B: My Stars (Cooper, Bob Ezrin), Public Animal #9 (Cooper, Bruce), Alma Mater (Smith) en als afsluiter het instrumentale Grande Finale (Cooper, Buxton, Bruce, Dunaway, Bob Ezrin, Smith, Mack David, Leonard Bernstein). De totale speelduur van School’s Out is 36:56.
Het bijzondere hoesontwerp (van Craig Braun) is de bovenkant van een houten schooltafeltje met daarin gekrast de initialen en voornamen van de bandleden. In de originele uitgave ging de hoes aan de bovenkant open, zodat het lijkt alsof je het tafeltje opent, eronder waren dan de songtitels te zien. Aan de achterkant van de hoes stonden de titels niet vermeld; dit gebeurde wel bij latere persingen. De plaat was niet ingepakt in een gewone binnenhoes, maar in een damesonderbroekje. Bij latere uitgaven ging het om een papieren slipje. Uiteindelijk verdwenen deze slipjes, omdat bleek dat ze brandbaar waren.
School’s Out werd uitgebracht op vinyl, 8-track en muziekcassette. In Mexico was de plaat met een Spaanstalige titel te koop: Se Acabo La Escuela. In 1988 kwam de eerste cd-versie uit in de VS, een jaar later in Europa en in 1990 een geremasterde editie in Japan. In 2006 kwam er een nieuwe remaster uit op Warner en Rhino, in 2009 een HDCD-versie op Audio Fidelity en in 2011 een SHM-cd in Japan.
Het album bereikte de tweede plaats op de Amerikaanse Billboard 200 albumlijst en nummer één op de Canadese RPM 100 Album Chart. Ondanks de hitsingle wist het album de Nederlandse albumlijst niet te halen. Dat lukte wel met opvolger Billion Dollar Babies, maar daar stonden dan ook meerdere hitsingles op, zoals Elected, No More Mr. Nice Guy en Hello, Hooray!
Alice Cooper treedt ondanks zijn 69 jaren nog altijd veelvuldig op, onder meer op 4 december in 013, Tilburg. In november van dit jaar doet hij ook een Britse tournee, met zijn originele bandleden Dennis Dunaway, Michael Bruce en Neal Smith. Glen Buxton overleed in 1997 en hij wordt tijdens deze tour vervangen door Ryan Roxie, de gitarist van de huidige Alice Cooper band.