Op 3 augustus 1987 werd het vierde studioalbum van de Britse heavymetalband Def Leppard uitgebracht op het eigen Bludgeon Riffola-label, dat werd gedistribueerd door Phonogram in Europa en Mercury in de VS en Canada. Het was de opvolger van Pyromania, dat in 1983 werd uitgebracht. Hysteria was het meest succesvolle album van de oorspronkelijk uit de Engelse industriestad Sheffield afkomstige band.
Def Leppard bestond in 1987 uit zanger Joe Elliott, Phil Collen (gitaren, backing vocals), Steve Clark (gitaren, backing vocals), Rick Savage (basgitaar, bas-synthesizer, backing vocals) en Rick Allen (drums). Verder deden de volgende muzikanten mee aan de opnames: Robert John “Mutt” Lange (backing vocals), Rocky Newton (backing vocals) en Philip “Art School” Nicholas (keyboards en programmeren van de peperdure Fairlight-synthesizer). De vijf achtergrondvocalisten noemden zich gezamenlijk The Bankrupt Brothers.
Opnameproces
De opnames werden over een lange periode tussen februari 1984 en januari 1987 gemaakt in de Wisseloord Studios in Hilversum, de Windmill Lane Studio 2 in Dublin en Studio Des Dames in Parijs. Een belangrijke reden waarom dit zo lang duurde is het feit dat drummer Rick Allen bij een auto-ongeluk in december 1983 zijn linkerarm verloor en als gevolg daarvan zich moest aanleren om met één arm en beide benen te drummen. Voor de productie tekende opnieuw de Zuid-Afrikaanse (hoewel in het toenmalige Rhodesië geboren) Robert John “Mutt” Lange, die ook de beide voorgaande albums Pyromania en High ’n Dry (1981) produceerde. Lange had al in de jaren zeventig naam gemaakt als producer van onder meer The Boomtown Rats, Graham Parker & The Rumour, AC/DC (Highway To Hell en Back In Black) en Foreigner (4).
Mutt Lange wilde eigenlijk 100% controle over de opnames, maar door zijn specifieke werkwijze had hij toch ook hulp nodig om alles perfect (naar zijn mening) vast te leggen. Hierbij werd hij geholpen door: Nigel Green (opnametechnicus, assistent opnametechnicus en mixer) en twee van onze landgenoten, Erwin Musper (opnametechnicus) en Ronald Prent (opnametechnicus). Voor de mix kreeg hij ook hulp van Mike Shipley. Voor de mastering werden Bob Ludwig en Howie Weinberg aangetrokken.
Met name tijdens de opnames van Pyromania en Hysteria drukte Mutt Lange heel duidelijk zijn stempel op de muziek van Def Leppard. Hij ‘bouwde’ veel lagen van gitaarpartijen op elkaar, waardoor deze heel massaal, zeg maar gerust orkestraal klinken. De drumsound van Rick Allen werd grotendeels bepaald door allerlei getriggerde geluiden, waardoor veel critici de sound van Def Leppard te overdadig vonden en vinden. Maar omdat Hysteria, zoals eerder gemeld, het bestverkochte album van de band is, was het grote (rock)publiek het daar duidelijk niet mee eens.
Het album
Hysteria bevat twaalf songs, allemaal (toe)geschreven door Joe Elliott, Rick Savage, Phil Collen, Steve Clark en Mutt Lange. Vijf van de twaalf titels bestaan uit slechts één woord. De songs in volgorde zijn: Women, Rocket, Animal, Love Bites, Pour Some Sugar On Me, Armageddon It, Gods Of War, Don’t Shoot Shotgun, Run Riot, Hysteria, Excitable en afsluiter Love And Affection. De totale speelduur is 62:32. De Japanse uitvoering had een dertiende bonustrack: Love And Affection (Live in Tilburg). Deze versie duurde 67:22. In 1987 was de cd al helemaal ingeburgerd, maar het album werd toch op vinyl uitgebracht in het Verenigd Koninkrijk. Daarnaast kwam het ook op muziekcassette uit, zowel met als zonder Dolby-ruisonderdrukking.
In 2006 werd het album in een Deluxe versie uitgebracht, op twee cd’s. Op disc 1 stond het hele (geremasterde) album plus vier bonustracks: Tear It Down, Ride Into The Sun (opnieuw opgenomen in 1987), I Wanna Be Your Hero en Ring Of Fire; al deze songs waren eerder als b-kantjes van singles uitgebracht. Op disc 2 staan vier live-opnames uit Tilburg in 1987: Elected (Alice Cooper), Love And Affection, Billy’s Got A Gun en een 8:43 durende Rock Of Ages-medley met daarin Not Fade Away, My Generation, Radar Love, Come Together en Whole Lotta Love. De rest van de elf songs zijn voornamelijk b-kantjes en 12”-remixen. Eerder dit jaar kwam het album op 180 grams vinyl uit, in de VS, en voor het eerst als dubbelalbum.
Het album bereikte de nummer één positie op de albumhitlijsten van het VK, Australië en de VS. In ons land was nummer dertien de hoogste notering in de albumlijst. In de States werden ruim 12 miljoen exemplaren verkocht, goed voor even zoveel platina-onderscheidingen (gezamenlijk een diamanten onderscheiding). In Canada kreeg de band tien keer platina, in het VK twee keer platina en in Australië vier keer platina. In totaal werden er zes singles van het album ‘getrokken’: Animal, Women, Pour Some Sugar On Me, Hysteria, Armageddon It, Love Bites en Rocket.
Om het dertig jarig bestaan van Hysteria te vieren wordt vandaag of morgen een 30th Anniversary Super Deluxe Edition-boxset uitgebracht, die bestaat uit maar liefst vijf cd’s (waaronder twee met live-opnames), twee dvd’s, met op de eerste disc voornamelijk televisie-optredens en op de tweede een aflevering uit de Classic Albums-serie, aangevuld met diverse opnamen in de studio en daarnaast vier boeken.
