Zanger, gitarist en songwriter Carl Wilson had een van de kenmerkende stemmen van The Beach Boys en was ook een van de oprichters van de band. Op 6 februari 1998 kreeg Brian Wilson, na het verlies van broer Dennis in 1983, opnieuw een zwaar verlies te verduren. Carl stierf op 51-jarige leeftijd aan de gevolgen van longkanker.
Met zijn engelachtige stemgeluid maakte Carl Wilson (soms als leadzanger) klassieke Beach Boys-songs als God Only Knows, Wouldn’t It Be Nice en Good Vibrations compleet. Ook als leadgitarist van de band drukte de jongste van de drie zingende Wilson-broers zijn stempel op met name het vroege werk.
Wilson werd door Mike Love’s broer Stan omschreven als ‘The glue that held things together’. Nadat Brian Wilson mentaal instortte, werd de rol van broer Carl binnen The Beach Boys groter, getuige zijn grote bijdrage aan onder meer de single I Can Hear Music en de albums Carl And The Passions – “So Tough” (1972) en het alom geprezen Holland (1973). Ook hield hij de boel bij elkaar na ruzies binnen de band en het tragische overlijden van Dennis Wilson.
Begin jaren tachtig verliet Carl de band tijdelijk om een soloalbum uit te brengen (met de simpele titel Carl Wilson, 1981) en daarbij te toeren. Net zoals de opvolger Youngblood (1983) sloeg het solowerk niet echt aan en kwam het kwalitatief niet in de buurt van bijvoorbeeld Pacific Ocean Blue van broer Dennis. Interessanter zijn Carls schitterende bijdragen aan albums van andere artiesten, onder wie Warren Zevon, Elton John en Tom Petty.
Carl keerde nog voor het overlijden van Dennis Wilson terug bij The Beach Boys. Ondanks successen op het podium en in de charts verbleekte het latere werk van de band bij het hoge niveau van de vroegere platen, zeker toen Mike Love een steeds grotere rol ging spelen in de groep.
Ook al keerden Brian Wilson en zijn overgebleven collega’s vorig jaar terug met het uitstekende album That’s Why God Made The Radio, Carl Wilson zal voor altijd gemist worden bij de bandleden en fans van The Beach Boys. Hieronder een schitterende ode aan de fantastische zanger, afkomstig uit de documentaire Doin’ It Again:
